Πρόκειται για την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 Ο τύπος αυτός διαβήτη αφορά στο 3-5% των κυήσεων. 30-40% των γυναικών με διαβήτη κύησης θα αναπτύξουν 
διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους. Ο διαβήτης της κύησης είναι αναστρέψιμος και υποχωρεί μετά τον τοκετό.

 Ο βαθμός επηρεασμού της ομαλής πορείας της εγκυμοσύνης φαίνεται από το αυξημένο ποσοστό μαιευτικών επιπλοκών 
που προκαλεί. Οι κυριότερες από αυτές είναι το υδράμνιο, η προεκλαμψία, οι ουρολοιμώξεις και η πυελονεφρίτιδα,
 το αυξημένο ποσοστό γέννησης μεγάλου βάρους νεογνών, ο πρόωρος τοκετός, ο ενδομήτριος θάνατος, 
η υπέρταση της εγκυμοσύνης και το αυξημένο ποσοστό καισαρικής τομής. 





​


​Η διάγνωση γίνεται με την μέτρηση σακχάρου ορού νηστείας και με την δοκιμασία ανοχής στην γλυκόζη. 
Η δοκιμασία ανοχής γλυκόζης πρέπει να γίνεται σε όλες τις εγκύους μεταξύ 24 και 28 εβδομάδων κύησης ή 
νωρίτερα σε ειδικές περιπτώσεις. Η δοκιμασία γίνεται με 75gr γλυκόζης και μέτρηση του σακχάρου ορού με λήψη αίματος 
πριν την λήψη γλυκόζης και σε 1 και 2 ώρες μετά. 

 Σε γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη κύησης το ιδεώδες είναι να γίνεται έλεγχος επιπέδων σακχάρου νηστική, 
2 ώρες μετά το πρόγευμα, 2 ώρες μετά το γεύμα και 2 ώρες μετά το δείπνο.
 Η ρύθμιση της γλυκόζης αίματος γίνεται με την κατάλληλη δίαιτα και την χορήγηση ινσουλίνης. 

 Η παρουσία σακχαρώδη διαβήτη της κύησης με καλή ρύθμιση του σακχάρου και χωρίς την εμφάνιση επιπλοκών 
δεν αποτελεί ένδειξη για πρόκληση τοκετού ή για καισαρική τομή. 

​ Η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων σακχάρου σ’ όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη 
προϋπόθεση για την ομαλή πορεία της κύησης.